Zaterdag 16 juli, het is weer zover, we staan klaar om met een paar vrienden naar de US te trekken voor een ongelooflijke tocht, het is er eentje om ‘u’ tegen te zeggen, een werkelijke uitdaging die je als gids probeert te realiseren, na vele voorbereidingen, opzoekingen, mogelijkheden en ervaring, zijn we tot een besluit gekomen om deze trip uit te voeren, we gaan enorm veel zien op zeer korte tijd, terugkeer reeds op 31 juli, wij en ook onze medereizigers zijn geen zonnebaders, dus dat zal nog meevallen wat tijd in verplaatsingen zal meebrengen, we hebben in totaal 6340 km afgelegd in 15 dagen, zeer warm dagelijks rond de 30°C. of 95° F., er was op dat moment een hitte golf in het mid-westen van de US. We vlogen van Brussel BE naar Philadelphia, staat Pennsylvania US als tussenstop, om 5 uur later door te vliegen naar onze bestemming in Denver, staat Colorado US. Hetzelfde traject omgekeerd werd gevlogen voor de terugreis. Hierna een etappe overzicht met vele foto’s.

16 juli; we zijn vertrokken met US Airways richting USA.












Tijdens de tussenstop in Philadelphia op de luchthaven en natuurlijk mijn eerste aankoop van een boek over “the first people”, bij een stand uitsluitend over de ‘Native Americans’.








Na aankomst op Denver Airport, onze wagen ophalen bij Avis, een witte Chrysler Van – Town & Country.


17 juli; Vroeg op, we vertrekken vanuit Denver naar Golden, staat Colorado US, na een ellenlange beklimming met de wagen komen we aan op de bergtop van Lockout Mountain, daar is gevestigt het “Buffalo Bill Memorial Museum” museum en het graf van William Frederick Cody, beter gekend als “Buffalo Bill”, dit was een wens van onze Enrico, daar hij grote supporter is van AA Gent, het is namelijk tijdens het bezoek en de westernshow van Buffalo Bill hier bij ons in Gentbrugge rond het jaar 1905, dat de supporters de naam Buffalo overgenomen hebben, natuurlijk kon de vlag van AA Gent niet ontbreken op deze monumentale plaats, het zou mij niet verbazen dat Enrico de eerste was die dit ooit gedaan heeft, hij was zo blij en onder de indruk dat hij zelfs terug naar huis wilde, zijn reis was al volledig geslaagd met dit bezoek en op deze historische plaats te staan.


























Daarna doorrijden naar Manitou Springs, staat Colorado US, hier zijn de Manitou “Cliff Dwellings” te bezoeken, 700 jaar oude authentieke rotswoningen van de Anasazi indianen met daarnaast 2 museums van in de stijl gemaakte woningen van de Peublo indianen.








































18 juli; Richting de “Sangre de Cristo Mountains”, we gaan de “Great Sand Dunes National Park and Preserve”, staat Colorado US, gaan bezoeken, verrassende omgeving, tussen de bergen kom je plots tussen een enorm groot gebied vol bezaaid met zandduinen, de hoogste zandduinen van Noord Amerika, mooi en zeer warm, maar waar komt dat zand vandaan?















Onderweg.





Volgende stop is “Mesa Verde National Park”, we gaan de oude ruïnes van “Ancient People” gaan bezoeken, dit gebied is gekend om de meest teruggevonden authentieke rotswoningen van de Anasazi indianen, rotswoningen die in de vertikale wanden van steile rotsen, waar zich grote reuze spleten bevonden werden gebouwd en alleen via bepaalde technieken te bereiken was, verborgen voor de indringers, hier zitten we midden het ‘Ute Mountain Indian Reservation’.


















19 juli; Na ons verblijf in Cortez, vertrekken we richting zuiden, we gaan naar het enige punt in de US waar 4 staten bij elkaar komen, genaamd de “Four Corners Monument” waar de staten Colorado – New Mexico – Arizona – Utah US bij elkaar komen, rond dit mooi gerenoveerd punt staan nu voor 3/4 stenen standplaatsen die elk als aparte stand dienst doen en waar de indianen (merendeel Navajo – Hopi), allerlei zelfgemaakte zaken verkopen aan de bezoekers, je ziet ze zelfs bezig, 1/4 van de standen zijn nog de eerste vroegere houten stand barakken, hier zie je waar het inkomgeld aan gespendeerd wordt, prachtig werk, dit is ook werk- en woongebied van de Navajo, ‘Navajo Indian Reservation’.






Deze Navajo acteur die hier ook een stand heeft met Navajo juwelen, is de indiaan die meespeelde in de serie “Little House on the Prairie” en nog vele films, we hebben zijn naam opgeschreven maar zijn het eventjes kwijt.





Vervolgens naar “Canyon de Chelly National Monument”, staat Arizona US, een gebied met enorm diepe groeven in de aardkorst, alsof de aarde opengereten is door de natuur, zelfs beneden is dit gebied met een Park Ranger of Navajo gids te bezoeken, daar wonen nog Navajo indianen, indrukwekkende dieptes, nog steeds in het ‘Navajo Indian Reservation’.







































Hier in deze omgeving werd het waargebeurde verhaal verfilmt van de out-door sporter die hier “124” uur vastzat toen hij in een rotskloof viel en tussen 2 rotsen geklemd zat, uiteindelijk zelf zijn arm deels amputeerde om zichzelf te kunnen bevrijden.
20 juli; Onderweg naar de Grand Canyon, passeren we nog een aantal desoliet verlaten gebieden met enorme groeven, mini canyon’s, moooooooi, na het doortrekken van het ‘Hopi Indian Reservation’ komen we terug in het ‘Navajo Indian Reservation’ aan.



Aangekomen aan de “Grand Canyon National Park” Arizona US, we gaan de volledige ‘South Rim’ afgaan met zijn mooie ver- en dieptegezichten en door erosie en een combinatie van kleuren en vormen gevormde landschappen, te bezichtigen vanuit de vele ‘overlooks’, de volledige Grand Canyon is 446 km lang, 29 km breed, 1,6 km diep.










































































Indian monument, deze indianen stammen noemen de Canyon hun thuis.

Vertrokken met een spijtig gevoel van dat we de ‘Grand Canyon Skywalk’ niet hebben kunnen bezien, de reden was dat we aan een parkwachter gevraagt hebben hoever dit nog was van onze locatie, het was nog eens 50 miles (80 km) verder naar het westen rijden, onmogelijk om dit die dag nog te doen, zal voor een volgende keer zijn, dan naar Kayenta voor overnachting, aan het hotel was er nog een kleinschalig binnen (reeds gesloten) en buiten museum.






21 juli; We vertrekken naar “Monument Valley Navajo Tribal Park”, staat Arizona US, waar de meesten onder ons zich nog het decor van menige westerns zal herrinneren, de grote tafelberbergen in de rode woestijnen en het steeds terugkeren licht rode kleur van het stof en de rotsen, prachtige omgeving, zoals de naam al laat vermoeden zijn we terug in het grote ‘Navajo Indian Reservation’, dit park is dan ook door de Navajo zelf uitgebaad, alsook eens de nieuwe gebouwen en het ‘Vieuw’ hotel bezocht.






































































Verder richting onze volgende bestemming, onderweg passeren we het dorpje ‘Mexican Hat’, staat Utah US, genoemd naar de gelijksoortige rots die er reeds van oudsher ligt, op een dunnen bergtop ligt een platte rotssteen in de vorm van een Mexicaanse hoed.

Aankomst op de volgende bestemming, “Arches National Park”, staat Utah US, water, ijs, extreme temperaturen en ondergrondse zoutverplaatsingen zorgen voor de in dit park aanwezige figuurlijke uitgehouwde rotsen, zeer speciaal zijn de bogen, wijs.



























22 juli; Na ons verblijf in Moab, vertrekken we richting “Canyonlands National Park, staat Utah US, De windernis en verscheidenheid van rotsen in het hart van de Colorado Plateau, dit onaangetast gebied doet terugdenken aan de geest van het wilde westen.





































Van hieruit rijden we naar het noorden door het ‘Untah & Ouray Indian Reservation’, om uiteindelijk te overnachten in Vernal, lange namiddag in de Van, maar genietend van het landschap waar we door rijden.
23 juli; Na een stevig ontbijt vertrekken we naar het “Dinosaur National Monument” staat Utah US, een groot gebied die beschouwd wordt als de belangrijkste vondplaats van overblijfselen van vele soorten Dinosauriërs, er is al veel gevonen er worden dagelijks nog steeds fragmenten of volledige beenderen gevonden door archeologen die daar nog steeds opgravingen aan het doen zijn, dit was niet toegankelijk voor ons, alsook het bijhorende nieuwbouw museum was nog niet open, opening voorzien voor het komend voorjaar, de tocht met een parkgids was reeds de moeite, zij duidde aan de rotsen waar er fragmenten van beenderen te zien waren en dat waren er toch redelijk een wat op zo een kleine oppervlakte, dit komt omdat er in de préhistorie een aantal grote rivieren hier samenvoegden en met het ‘u’ vormige bergketen, bleven er bij grote overstromingen de dode dieren hier tegen de rotsen geplakt en overspoeld met aarde en honderden jaren later heb je deze ontdekking.
































Ook onderweg, deze ‘Panted Desserts’ kleuren op de bergflanken, komen door de erosie en het afbrokkelen van de rotsen met invloed van het weer.


Onderweg nog eens gestopt aan een dam, toch altijd iets speciaal, dat is nu iets dat men hier in de ‘Rockie Mountains’ regelmatig tegekomt, deze is in het stadje ‘Dutch John’, staat Utah US.

Boven de dam, op het meer heb je een mooi stuk natuur die zeker in de zomer goed bevolkt is door allerlei watersporters.
We gaan verder naar Pinedale, staat Wyoming US, een bezoek brengen aan het ‘Museum of the Mountain Men’, alles over het ontdekken en bewonen van west Wyoming, we mochten binnen geen foto’s trekken, buiten staan een aantal voorwerpen die nog steeds gebruikt worden tijdens feesten en ceremonies.







24 juli; na een nachtje rust in Jackson Hole, alles was daar ei zo na volgeboekt, zijn we vertrokken rich “Grand Teton National Park” staat Wyoming US, het ‘Teton’ park bestaat uit 5 delen in vertikale volgorde: het Teton gebergte met zijn skigebieden, bossen onderaan het gebergte, dan heb je een droog dor gebied, een vochtig gebied waar planten en dieren hun gading vinden, als laatste de meren en rivieren waar het smeltwater naar toe gaat, prachtige omgeving die alles heeft van sneeuwtoppen tot bossen tot rivieren.





















Volgende stop ‘Jackson Lake Dam’, lage dam aansluitend op de meren van het Teton gebergte en omgeving.











Aangekomen aan één van de supervulkanen op de wereld, “Yellowstone National Park” staat Wyoming US, het eerste en tevens het grootste nationaal park van de US, dit staat steeds op mijn verlanglijstje, ieder jaar ziet het er anders uit, zoveel fauna en flora, wilde dieren, bergen, meren, rivieren, watervallen, de geysers, het vulkanisch gebied, ……… , inderdaad onder de bodem van Yellowstone ligt mog steeds een werkende supervulkaan, mijn favoriete park.


































We gaan eventjes het park verlaten om te overnachten in het westernstadje West Yellowstone, staat Idaho US, van de gelegenheid gebruik maken om nog eventjes een wandeling te maken door dit pittoresk stadje, we zijn daar zelf zeer mooie bizons tegengekomen.




25 juli; We gaan verder met onze ondekkingstocht door het “Yellowstone National Park” staat Wyoming US, we beginnen met het paradepaardje ‘The Old Faithful’, de grootste minutenlange spuwende geyser, het is wel eventjes wachten, het spuwt maar om de 40 à 130 minuten, maar gaat toch tussen de 20 à 30 meter hoog, terwijl de kleine geysers konstant spuwen.



























































We rijden verder richting Cody, staat Wyoming US, bij aankomst horen we dat er iedere avond een ‘gunfight’ plaatsvind aan het ‘Irma hotel’ , na inchecken wij daar naartoe.







Vlug iets eten want we moeten nog naar de ‘Cody Night Rodeo’, hier zijn dagelijks rodeowedstrijden gedurende de maanden juli & augustus, Cody wordt niet voor niets ‘The Rodeo Capital of the World’ genoemd, er waren wedstrijden in 6 verschillende disiplines, een must om mee te maken en te zien, die ambiance, rodeo is top.













26 juli; Cody, staat Wyoming US, we vertrekken, maar eerst eventjes stoppen aan het ‘Buffalo Bill Museum’, het is vroeg en het museum is nog niet open, daardoor gaan we het vanaf buitenaf eens bekijken, we hebben een te druk schema om nog een uur te wachten.





Vervolgens naar de ‘the Bighorn Mountains’, op een van de toppen van de ‘mountains’ ligt het “Medicine Wheel National Historical Landmark” staat Wyoming US, dit ‘medicine wheel’ is een heilige plaats voor alle indianen, op regelmatige momenten zijn er nog steeds ceremonies en bijeenkomsten in en rond het ‘medecijn wiel’, soms worden bezoekers toegelaten, maar op sommige ceremonies is publiek verboden en mogen alleen maar stamgenoten de plaats betreden, dan wordt de ‘mountain’ wel degelijk afgesloten. Van heinde ver komen vele verschillende stammen naar deze plaats om te bidden of bepaalde ceremonies uit te voeren, unieke plaats, er blijken nog een aantal kleinere van deze ‘medecin wheels’ zich in de US & Canada te bevinden, dit werd ons dit ter kennis gebracht door een ‘National Forest ranger’, zij was dan ook een indiaanse van de Northern Cheyenne stam, die hier als vakantiejob ranger was, in het werkelijke leven was zij lerares.















Verder via de kronkelende wegen in de bergen genietend van het fantastische landschap, richting het noorden, door het ‘Crow Indian Reservation’, we stoppen bij het “Little Bighorn Battlefield National Monument” en het ‘Reno Benteen Battlefield Memorial” staat Montana US, dit hier wordt beschouwd als de laatste grote veldslag tussen de ‘Northern Plains’ (merendeel Lakota en Cheyenne) indianen en de US militairen, hierbij was de bedoeling dat 2 legereenheden de indianen zouden overhalen , desnoods met geweld via de arrestatie van hun leiders, om zich te verplaatsen naar reservaten, dit was voorzien voor een paar kampen die door ‘Indian Scouts’ opgemerkt waren, toen het tot een geweldadige confrontatie kwam in een van de kampen, ging dit als een lopend vuurtje naar de andere nog steeds niet ontdekte kampen achter de heuvels. Dan hebben de indianen zich als een alliantie, met meer dan duizend man, bij elkaar aangesloten om de militairen voor eens en altijd een duidelijke boodschap mee te geven dat zij met rust willen gelaten worden, het werd een bloedbad, eerst werd de versterking van Reno Benteen aangepakt en dan de beruchte 7′ cavalery onder leiding van Lt. Col. George Armstrong Custer, er waren geen menselijke overlevenden aan de kant van de militairen, de enige militair die het slagveld overleeft heeft is het paard van bevelhebber Custer., aan de kant van de indianen was er een verlies van ongeveer 80 man.













27 juli; Na een zeer lange rit aangekomen op het “Devils Tower National Monument” staat Wyoming US, deze berg met een speciaal uitzicht is ook een heilige plaats voor vele ‘indian nations of the Great Plains’, met verschillende verhalen en legendes over het onstaan van de berg, ook de massa’s ‘Prairie Dogs’ die zich hier in de omgeving genesteld hebben is indrukwekkend.








Noodgedwongen stop voor het begin van de ‘Black Hill’s’, zoiets had ik verwacht in de streek van New Mexico US, in het ‘Navajo Indian Reservation’ omdat zij gekend staan voor hun wollen tapijten enz., maar hier bijna in het noorden tegen de ‘Black Hill’s’, staat Wyoming US, nooit gedacht, wijs.


Onderweg een tussenstop gemaakt in “Sturgis” staat South Dakota US, deze stad is wereldberoemd door het jaarlijkse motortreffen, een van de grootste in de wereld, deze ganse stad leeft een jaar lang op dit 10 daagse treffen, wij waren bij de opbouw, het treffen begon 1 week later.






28 juli; Volgende uitstap wordt het “Badlands National Park”, South Dakota US, het landgebied van de Lakota Sioux indianen, deze streek werd zo genoemd naar het bijna ondoorgangbare van deze streek (slecht land), ook het karakteristieke van deze rotsen is zeer verschillend tegenover andere bergen – rotsen, alsook het kleurenmegsel tijdens de verschillende zonfases op de rotsen is prachtig.
































We gaan verder naar het zuiden, hierbij doorkruisen we het ‘Pine Ridge Indian Reservation’, South Dakota US, dit is inderdaad nog steeds het leefgebied van de ‘Lakota Sioux’, we komen aan in “Wounded Knee” aan het “Big Foot Massacre Monument” South Dakota US, wat hier ooit gebeurde staat uitgebreid beschreven in een van mijn vorige artikels, maar ik wil mijn medereizigers er op aantonen wat een kontrast dit voorstelt met het “Little Bighorn Battlefield” waar dit een nationaal monument is omdat er veel militairen gesneuveld zijn, maar hier in ‘Wounded Knee’ zijn vele weerloze indiaanse ouderen, vrouwen, kinderen vermoord door de militairen, dit blijft een desoluut gewoon monument midden op het kerkhof, om er even bij stil te staan.





Onderweg, goed gezien dat vat, moet er maar opkomen.

29 juli; Terug een drukke dag voor de boeg, we beginnen met het “Wind Cave National Park”, staat South Dakota US, we hebben het buitengedeelte gedaan, tussen de kuddes bizons en witstaartherten, er is nog een ondergronds gedeelte (waar de naam vandaan komt, winderige grot), maar dit hebben we niet gedaan.
















Verder naar “Mount Rushmore Nationam Memorial”, South Dakota US, de ‘Black Hills Mountains’ werden gekozen omdat deze granieten bergen de doorgang naar het westen betekenden, hier werden op vraag van president Robinson de hoofden van de 4 presidenten die iets betekenden voor de vrijheid van de US uitgehouwen, het werk heeft 14 geduurd wegens geldgebrek, de eigenlijke werken hebben maar 6 jaar geduurd.









Nog een stapje verder hebben we het “Crazy Horse Memorial” en museum, staat South Dakota US, dit is een beeld van ‘Crazy Horse’ opperhoofd en leider van de Lakota Sioux, op zijn paard, hij wijst naar de richting van zijn Lakota land, voor dit beeld werd hij er uit gekozen door alle indiaanse gemeenschappen, de werken begonnen op 03 juni 1948 en zijn nog steeds bezig, de beeldhouwer werd zelf gekozen door Lakota Chief Standing Bear, ook het bijhorend museum ‘Indian Museum of the North’ is ook indrukwekkend, vanafhet terras kan je vergelijken hoe het er uiteindelijk moet uitzien, en ja, nog zeer veel werk.











































29 juli; Welkom in “Cheyenne”, staat Wyoming US, hier gaan we een dag spenderen op de “115′ Cheyenne Frontier Days” of ‘ The World’s Largest Outdoor Rodeo & Western Celebration’, hier is het 10 dagen western feest met onder andere; rodeo’s met zijn verschillende diciplines, Western Village, Indian Village met zijn verschillende thema’s waaronder: powwow’s, Country Music optredens, demonstraties, Carnival, verkoopstanden, demo’s, tentoonstellingen, foor, ……., voor elke liefhebber was er iets, ik heb er een lasso gekocht. 
Rodeo; barrel race, bull riding, calf roping, …….. en op het einde het vangen en bereiden van wilde mustangs, dit is een taak zoals je ziet die alleen door indianen gedaan wordt.


























































Carnival; foor, kermis.















Western village; verkoop van western goederen en western demonstraties.

Indian Village; zang, muziek, powwow, verkoopstanden.


















































30 juli; Onze laatste vakantiedag gaan we ook volboeken, we gaan de “Cheyenne Frontier Days” parade gaan bekijken in het centrum van , staat Wyoming US, een parade zoals er zoveel zijn op 4 juli, deze was bijna 2 uur lang, mooi, prachtig.



























































































We gaan verder naar het zuiden, met een bezoek aan het “Rocky Mountain National Park” staat Colorado US, de ‘Rocky Mountains’ of de ruggegraat van het Amerikaanse continent, loopt van van Mexico tot Alaska, we zijn er een paar keer gepasseerd en doorgereden over deze prachtige enorme bergen waar ook menig nationaal park tegen aan leunt of erop ligt, maar ook deze bergketen heeft zijn eigen ‘Nationaal park’, prachtig om nu eens ook op de toppen van deze mastodont te gaan rondtoeren en de sneeuw te gaan aanraken.






























31 juli; Dat was het dan, terug naar huis, maar naast deze foto’s en onze reiservaring heb ik nog eens 5 uren film over de volledige reisperiode.



