Recogne, tegen Bastogne, weekend van 10 Juli, was het terug zo ver.

Prachtige locatie, fantastisch museum, prachtig kamp, optredens, vertoningen, en de bizons, ons bezoek was al geslaagd en dan heb je nog het mooie weer mee.

Het was enige tijd geleden, ik dacht de vernieuwing eens te gaan bekijken op de grootste Western beurs van Europa, daar komen naar jaarlijkse gewoonte ook steeds “Native Americans” een demonstratie geven van verschillende dansen, nu ik was tevreden er geweest te zijn, maar toch iets ontgoocheld, de dansen op zich waren mooi en spectaculair, maar de inhoud, de tijd, het volume, te donkere zaal, is lang niet meer zoals het jaren geleden was, spijtig, ik ga mij terug focussen op de echte pow-wows in Noord-Amerika.

Het bloedbad van Wounded Knee, Zuid Dakota.

In 1890 hadden de Noord-Amerikaanse Indianen al veel geleden onder de nederlagen tegen de blanken. Een deel van hen leefde in erbarmelijke omstandigheden in het Pine Ridge reservaat. In Nevada voorspelde de Pajute indiaan Wovoka de Indianen een herboren en vredige aarde zonder blanken, met terugkeer van alle overledenen, als de Indianen voortaan oprecht zouden leven, geen alcohol meer zouden drinken en zichzelf ritueel zouden reinigen.

Kicking  Beer, een Sioux-indiaan van de Minconjou  Lakota, die in het Pine Ridge reservaat leefde, reisde naar Wovoka om kennis te nemen van diens voorspelling, gaf er zijn eigen visie aan en voorspelde de uitroeiing van de blanken. Speciale hemden (ghost shirts) gemaakt en beschermd geworden bij een rituele geestesdans, zouden bescherming bieden tegen de kogels van de blanken.

De autoriteiten in het Pine Ridge reservaat raakten bevreesd voor een opstand. Ze verboden de geestesdans en schakelden het leger in.

De Miniconjou Lakota haalden Sitting Bull over om zich bij hen te voegen, maar voor het zover was, werd hij door de Indiaanse politie gearresteerd. Er ontstond een schermutseling. Sitting Bull, zeven van zijn krijgers en zes leden van de Indiaanse politie kwamen hierbij om.

De zevende cavalerie ging onder bevel van majoor Samuel Whitside op zoek naar de Miniconjou die het reservaat waren ontvlucht. Op 28 december 1890 werd de groep gevonden, dertig mijl ten oosten van Pine Ridge. De uitgeputte en slecht tegen de winterkou geklede Indianen boden geen verzet. Ze kregen de opdracht een kamp op te slaan bij de Wounded Knee Creek, vijf mijl westelijker.

De volgende ochtend wilde het leger de Indianen ontwapenen. Hun medecijnman Yellow Bird  voorspelde dat de geestesdanshemden hen zouden beschermen tegen de kogels van de militairen. Intussen probeerden enkele soldaten een van de Indianen zijn geweer te ontnemen. Zij wisten niet dat hij doof was en zagen zijn onbegrip aan voor verzet. Er ontstond een worsteling waarbij het geweer per ongeluk afging en een soldaat neerviel. Dit was het begin van een hevige schietpartij. Van dichtbij vuurden de soldaten, ondersteund door snelvurende Hotchkiss kanonnen, in de groep Indianen die slechts gewapend waren met de knuppels en messen die ze hadden verborgen in dekens.De geestesdanshemden hielpen niet. Tientallen Indianen, onder wie veel vrouwen en kinderen, werden neergemaaid. De enkele Indianen die erin geslaagd waren om te vluchten werden kilometers ver buiten het kamp achtervolgd en gedood. In totaal kwamen meer dan 200 Indianen om. Er sneuvelden 25 militairen, en 39 raakten gewond. Na het bloedbad begon het enorm hard te sneeuwen. De volgende lente, toen het leger terugkeerde, werden van de lijken die waren blijven liggen 144 indianen, waaronder 44 vrouwen en 16 kinderen, begraven in een massagraf.

Het indianenkamp voor het bloedbad.

Chief bigfoot in een vervroren gesneuvelde houding op het slagveld.

Het indianenkamp na het bloedbad.

Dode indianen en paarden in de sneeuw na het bloedbad.

Alle lijken werden samen in een massagraf begraven.

Let us remember, it was also christmas that time.

Het inheemse Navajovolk verzet zich in New Mexico tegen de heropleving van de vervuilende uraniummijnindustrie. De komende jaren zullen vier mijnbedrijven hun projecten opstarten in de derde armste staat van de VS.

Het reservaat van de Navajonatie is nog steeds een landschap vol hopen radioactief afval. Een overblijfsel van de bloeiperiode van de uraniumindustrie tijdens de Koude Oorlog. Nu de kernsector onder tekorten lijdt, wordt de schadelijke mijnindustrie weer opgestart.

Een van de projecten is de controversiële Roca Hondamijn op Mount Taylor. Dat gebied is heilige grond voor de Navajo- en Pueblovolkeren van het zuidwesten van de VS.

Radioactief gras

Heiligschennis is echter niet de enige reden waarom de inheemse bevolking steigert. De vroegere uraniumindustrie heeft hen opgezadeld met besmette gronden waarop het vee moet grazen, het grondwater is vervuild en huizen werden gebouwd uit radioactief materiaal afkomstig van de verlaten fabrieken. Als reactie op de grote vervuiling, verbood de Navajonatie dan ook vanaf 2005 het transport van uranium via de reservaten.

Daarnaast lijden inwoners en ex-mijnwerkers aan verschillende aandoeningen die door onder andere het giftige radon – een radioactief gas dat in de mijnen en zelfs woningen wordt aangetroffen – worden veroorzaakt. Het gaat hierbij om nierziektes, ademhalingsproblemen en allerlei soorten kanker.

Economische bloei

Maar hoewel het merendeel zich verzet tegen de toekomstige projecten, hebben vele Navajoleiders dollartekens in de ogen. De vier geplande projecten zouden tot 1.000 jobs creëren en miljoenen dollars aan belastinginkomsten genereren. Een mogelijke economische bloei is welkom in een gebied dat sinds de exit van de uraniumindustrie enorm is verarmd.

Een aantal Navajoprominenten keurde een wetsvoorstel goed, dat een bedrijf toelaat een demonstratieproject op te bouwen. Dat project zou uraniumertsen uit het Church Rockgebied halen, een voormalige uraniummijn waar een dambreuk in het verleden 1.100 ton radioactief deed vrijkomen in de Puercorivier.

De globale groei van de kernindustrie leidt tot een tekort aan uranium en een vraag naar de heropleving van de sector, ten koste van de lokale bevolking. Volgens een rapport van de World Nuclear Association (WNA) van januari 2014, zijn er 435 kernreactoren ter wereld momenteel in werking, wordt aan 71 reactoren gewerkt, zijn er 172 gepland en nog eens 312 voorgesteld.

Het is de grootste schadevergoeding ooit aan een First Nation toegekend: ruim 550 miljoen dollar gaat de Amerikaanse overheid betalen aan de Navajo Nation voor ‘historisch mismanagement’ van fondsen, land en grondstoffen.

Navajo-land, met een elektriciteitscentrale op de achtergrond

Het gaat om precies 554 miljoen dollar (bijna 400 miljoen euro), en de overeenkomst wordt vrijdag officieel ondertekend in Window Rock, Arizona.

Het Navajo-reservaat is het grootste en het meest bevolkte reservaat in de VS. Het strekt zich uit over delen van de staten New Mexico, Arizona en Utah. Het is ongeveer 65.000 vierkante kilometer groot en wordt bevolkt door 300.000 bewoners.

De Amerikaanse overheid had de feitelijke exploitatie van een deel van dat land in handen. Dat deel werd verpacht aan veetelers, of met licenties aan mijnbouw- of oliemaatschappijen toegekend.

De Navajo hebben al meer dan vijftig jaar de indruk dat de overheid daarbij zwaar in gebreke bleef. Niet heel zorgvuldig was, om niet te zeggen slordig, nalatig en soms frauduleus optrad, zodat het land veel minder opleverde dan had gekund.

Andere geschillen

De overeenkomst die nu wordt afgesloten maakt een eind aan de rechtszaak die de Navajo wegens historisch mismanagement door de overheid hadden aangespannen.

Maar, werd er door een woordvoerder die in The Washington Post werd geïnterviewd, meteen aan toegevoegd, deze overeenkomst heeft geen betrekking op betwistingen rond waterrechten en op gezondheidsproblemen die door uraniumwinning zijn veroorzaakt.

Procedures daarrond, die eventueel ook tot een fikse schadevergoeding kunnen leiden, blijven lopen.

Sinds zijn eerste ambtstermijn doet president Obama pogingen om overeenkomsten met First Nations te sluiten. Die overeenkomsten, met in totaal 80 groepen, hebben tot dusver 2,61 miljard dollar gekost.

Chief Red Wing Day Symbolically Replaces Columbus Day in Minnesota

4/30/14
Another Minnesota city is moving toward recognition of this country’s first peoples. The Red Wing City Council voted on Monday, April 28 to celebrate Chief Red Wing Day instead of Columbus Day on the second Monday in October.
“From what I’ve read about Columbus, I don’t understand why we’re even celebrating Christopher Columbus Day,” Mayor Dan Bender told the Post Bulletin.
Even though the move to celebrate Chief Red Wing to promote education about the area’s earliest inhabitants is a symbolic one since the city doesn’t have the authority to change a federal holiday, it’s an important one.
“There are a lot of things we do that are symbolic,” Council president Lisa Bayley told TwinCities.com. “And we do it because symbols matter.”
“It’s an important symbol and an important move to show how we feel about our (Native American) community members,” she told the Post Bulletin.
Red Wing is named after a chief who was called Hupahuduta, which means “a swan’s wing dyed in red.” 

Het DNA van een jongetje dat 24.000 jaar geleden werd begraven bij het Bajkalmeer in Oost-Siberië, toont aan dat Europeanen en indianen wellicht verwant zijn met elkaar. Dat bericht de Amerikaanse krant The New York Times.

Het genoom van de prehistorische jongen komt voor een groot stuk overeen met het DNA van West-Europeanen. Dat wijst erop dat Europeanen zich tijdens de laatste ijstijd al veel verder oostwaarts hadden verspreid dan tot dusver werd aangenomen. Van de jongen is geen huid- of haarstaal bewaard gebleven, maar uit zijn genen kunnen deskundigen afleiden dat hij wellicht bruin haar, bruine ogen en sproeten had.

Mengras

Daarnaast blijkt ook uit de analyse dat zo’n 25 procent van het genoom overeenkomt met het DNA van indianen. Antropologen gingen er tot dusver altijd van uit dat de eerste inwoners van de Nieuwe Wereld afstamden van Siberische volkeren, die verwant waren met Oost-Aziaten. Het nieuwe DNA-onderzoek toont aan dat indianen vermoedelijk een mengras zijn van West-Europeanen en Oost-Aziaten.

De jongen was zo’n vier jaar oud en werd begraven met een kralensnoer, een ivoren hoofdsieraad en een hanger in de vorm van een vogel. Op dezelfde plek werden ook Venusbeeldjes aangetroffen zoals die werden gemaakt door Europese culturen in de oude steentijd. De vindplaats werd tussen 1928 en 1958 blootgelegd onder leiding van de Russische archeoloog Michail Gerasimov. Het lijkje bevindt zich sindsdien in een museum in Sint-Petersburg.

Nucleair genoom

Onlangs werd het genoom van de jongen onderzocht door de Deense DNA-expert Eske Willerslev. Hij deed onderzoek naar de oudste inwoners van Amerika. In de hoop een verband te ontdekken tussen de indianen en Oost-Aziatische volkeren nam hij DNA af van een been in de bovenarm van het prehistorische kind.

Toen uit de eerste onderzoeksresultaten bleek dat het mitochondriale DNA van de jongen overeenkwam met dat van Europeanen, vermoedde Willerslev dat het genoom in het been gecontamineerd was door een van zijn medewerkers, een veel voorkomend probleem bij DNA-analyse. Maar later werd ook Europese afstamming duidelijk bij de analyse van het nucleaire genoom, dat het grootste deel van de genetische informatie van de mens bevat.

Tweede vindplaats

Vervolgens onderzochten Willerslev en zijn ploeg het genoom van een tweede Siberische vindplaats. Bij een volwassen man die zo’n 17.000 jaar geleden overleed, troffen ze dezelfde kenmerken aan van Europese afkomst. Daaruit leidde de DNA-specialist af dat Europeanen veel verder waren doorgedrongen in Eurazië dan de wetenschap tot dusver had vastgesteld en dat ze al 20.000 jaar geleden in Siberië voorkwamen gedurende het koudste deel van de laatste ijstijd.

Verder kwam Willerslev er tot zijn verbazing achter dat het genoom van de prehistorische jongen zowel overeenkwam met dat van Europeanen als van indianen, maar niet met dat van Oost-Aziatische volkeren. Hij vermoedt daarom dat de afstammelingen van de indianen zich al hadden afgescheiden van de Oost-Aziaten, toen ze zich gingen voortplanten met West-Europeanen. Pas nadien zouden de voorvaderen van de indianen de Beringstraat zijn overgestoken.

14 Juli ’13, naar jaarlijkse gewoonte zijn we nog eens het Native American weekend gebeuren op de Bisonhoeve in Recogne, tegen Bastogne in de Ardennen gaan bezoeken, hier waren ook Kendall Old Elk & Kevin Dust (beiden van de Oglala Sioux Tribe) aanwezig, nog eens het indianen leven, als het indianenmuseum en de horden bizons van dichtbij gaan bezoeken.