Het bloedbad van Wounded Knee, Zuid Dakota, US.
Op 29 December 1890 hadden de Noord-Amerikaanse Indianen al veel geleden onder de nederlagen tegen de blanken. Een deel van hen leefde in erbarmelijke omstandigheden in het Pine Ridge reservaat. In Nevada voorspelde de Pajute indiaan Wovoka de Indianen een herboren en vredige aarde zonder blanken, met terugkeer van alle overledenen, als de Indianen voortaan oprecht zouden leven, geen alcohol meer zouden drinken en zichzelf ritueel zouden reinigen.
Kicking Beer, een Sioux-indiaan van de Minconjou Lakota, die in het Pine Ridge reservaat leefde, reisde naar Wovoka om kennis te nemen van diens voorspelling, gaf er zijn eigen visie aan en voorspelde de uitroeiing van de blanken. Speciale hemden (ghost shirts) gemaakt en beschermd geworden bij een rituele geestendans, zouden bescherming bieden tegen de kogels van de blanken.
De autoriteiten in het Pine Ridge reservaat raakten bevreesd voor een opstand. Ze verboden de geestendans en schakelden het leger in.
De Miniconjou Lakota haalden Sitting Bull over om zich bij hen te voegen, maar voor het zover was, werd hij door de Indiaanse politie gearresteerd. Er ontstond een schermutseling. Sitting Bull, zeven van zijn krijgers en zes leden van de Indiaanse politie kwamen hierbij om.
De zevende cavalerie ging onder bevel van majoor Samuel Whitside op zoek naar de Miniconjou die het reservaat waren ontvlucht. Op 28 december 1890 werd de groep gevonden, dertig mijl ten oosten van Pine Ridge. De uitgeputte en slecht tegen de winterkou geklede Indianen boden geen verzet. Ze kregen de opdracht een kamp op te slaan bij de Wounded Knee Creek, vijf mijl westelijker.
De volgende ochtend wilde het leger de Indianen ontwapenen. Hun medecijnman Yellow Bird voorspelde dat de geestesdanshemden hen zouden beschermen tegen de kogels van de militairen. Intussen probeerden enkele soldaten een van de Indianen zijn geweer te ontnemen. Zij wisten niet dat hij doof was en zagen zijn onbegrip aan voor verzet. Er ontstond een worsteling waarbij het geweer per ongeluk afging en een soldaat neerviel. Dit was het begin van een hevige schietpartij. Van dichtbij vuurden de soldaten, ondersteund door snelvurende Hotchkiss kanonnen, in de groep Indianen die slechts gewapend waren met de knuppels en messen die ze hadden verborgen in dekens.De geestesdanshemden hielpen niet. Tientallen Indianen, onder wie veel vrouwen en kinderen, werden neergemaaid. De enkele Indianen die erin geslaagd waren om te vluchten werden kilometers ver buiten het kamp achtervolgd en gedood. In totaal kwamen meer dan 200 Indianen om. Er sneuvelden 25 militairen, en 39 raakten gewond. Na het bloedbad begon het enorm hard te sneeuwen. De volgende lente, toen het leger terugkeerde, werden van de lijken die waren blijven liggen 144 indianen, waaronder 44 vrouwen en 16 kinderen, begraven in een massagraf.
Let us remember, it was also Christmas that time.
